Pagina's

maandag 28 oktober 2013

Open je ogen in de rebound!!!

Open je ogen! Wat een prachtige titel voor deze blog, al zeg ik het zelf!

Deze laatste maanden waren weer hectisch en ondanks de weinig verplichtingen wil het schilderen nog altijd niet vlotten.
Ook op dit moment grijp ik liever nog even naar de letters, maar dat is eerder gelukkig. Beter naar de letters grijpen dan naar de fles.
Er is een grote ruimte ontstaan om te schilderen, te tekenen en te knutselen met kleuren.
Na een lange tijd van 'niet mezelf durven' zijn, is er weer ruimte om te ademen en te bewegen zoals ik dat prettig vind. Geen druk meer van 'de ander' alleen maar eigen zeggenschap. De hersenen laten de druk langzaam los, het lichaam is nog altijd te gespannen, er vloeit nog veel kostbare energie weg. De yoga helpt, al is dit een langzaam werkende op diesel gestookt systeem. Vandaag wel twee stappen gezet om mijn lijf verder te helpen tot een geheel te worden met mijn persoonlijkheid en met mijn ziel. Ik heb de sport boksen uitgezocht en vanavond mag ik een proefles meedoen. Ben heel benieuwd. Door alle stress en het lege gevoel heb ik mij volgestopt met voedsel. Vandaag begonnen met een dieet. Nu de ziel nog. Straks gaat er muziek op en wordt de olieverf op het doek gesmeerd. Ik heb al weer heel wat ideeën, krijg alleen nog niet de structuur erin om het ook werkelijk te gaan doen. De uren en dagen vliegen voorbij met huishoudelijke zaken, maar ook met wezenlijke aandacht voor de dochters. Daar geniet ik dan wel weer reuze van, mijn dierbaarste schatten op deze wereld.
De werkkamer is opgeruimd. Ook hier is ademruimte ontstaan. Tijdens het opruimen kwam ik het seizoenen boek van Jaap Voigt tegen. Daar ook maar even wat spirituele kracht uithalen. De hersenschimmen wegpoetsen en ruimte maken voor een heldere geest.

Als bijna 50 jarige zit ik in de herfst van mijn leven zo lees is in het boek van Jaap. Dat klinkt dramatisch, maar ik zie dat Jaap ook lichtpuntjes ziet. Hij schrijft: 'Het is nu tijd om de balans op te maken en om na te denken over wat verworven is en daar lessen uit te trekken.' Dat is precies wat ik aan het doen ben.
'Ik trek mij terug uit wereldse zaken en vanuit het geweten wordt beoordeeld wat winst en wat verlies heeft gebracht. De krachten worden duidelijker evenals de zwakheden en hoe daar mee om te gaan.'

Een mooie uitspraak van Bill Cosby: 'De sleutel tot succes weet ik niet, maar de garantie voor mislukken is om het iedereen naar de zin te maken.' Deze kwam voorbij via 'De dagelijkse gedachten' en hoe waar is deze zin voor mij (en voor vele anderen). Mijn hele systeem is gebouwd om anderen te dienen, er voor anderen te zijn. In mijn geval is het een levensdoel, de wereld (letterlijk en figuurlijk) mooier te kleuren. Alleen de manier waarop is nog altijd niet duidelijk. Hoe kun je dit in een balans brengen dat je geen energie meer weg laat vloeien maar dat je energie krijgt, dat je bij jezelf blijft en toch het de andere naar de zin maakt? Dat het opbouwend is en het vooral niet jezelf afbreekt? Er zijn nog genoeg vragen en te weinig antwoorden. Ik laat het los. Dat is de winst. Ik laat alle vragen los, omdat ik weet (en ervaren heb) dat er als vanzelf antwoorden zullen komen.

Anderen hebben daar wel een duidelijke kijk op, maar wat weten zij nu eigenlijk van mij? Hebben zij zich genoeg in mijn verdiept? Of kijken ze alleen naar dat wat ik laat zien of juist wat ik niet laat zien? Meneer Oosterhuis heeft hier een mooie tekst van gemaakt 'Ken je mij, wie ben ik dan? Ken jij mij beter dan ik?

Er komt veel samen in deze dagen. Mijn ogen zijn weer eens geopend en nu maar hopen dat ze open blijven en zich niet sluiten voor wie ik ben en voor wat de ander nodig heeft. Ik stop alle ervaringen van de laatste maanden (en jaren) in een potje, roer flink en vertrouw er op dat er iets moois uit komt.