Pagina's

donderdag 20 februari 2014

Mijn ogen geopend?

Gaat het dan toch allemaal werken met die blog?
Een aantal blogs geleden was ik nog steeds niet aan het schilderen, maar nu, na een heerlijke skivakantie in Italie, heb ik het penseel en de potlood weer ter hand genomen en een aantal projecten afgerond en nieuwe gestart. JeeeeHhhhhhhh!!!! Ik ben blij!
Eindelijk geen bericht dat donker gekleurd is, vol depressie en negatieve energie.
Eindelijk een bericht met hoop en vertrouwen. Er zijn nog wat dingen om uit te zoeken en plannen uit te werken en heel wat telefoontjes te plegen. Maar ik doe het.
Joeeeeepieeeee!!!!

Ik wil jullie mijn projecten zo graag al laten zien, want het wordt weer zo leuk.
Maar nog even geduld hebben.
Als het af is, zal ik het plaatsen.


maandag 17 februari 2014

Wat men zaait, dat zal men ook oogsten!

Een aantal weken geleden ben ik naar een seminar geweest van Bart van der Belt. Kennen jullie Bart?
Nee? Ga met hem kennismaken. Zijn seminars zijn reuze interessant, zeker voor mensen die een eigen bedrijf willen starten is de seminar voor weinig te volgen. Oké, de coachingsessie die Bart daarna aanbiedt is een stuk duurder, maar heb je nog wat om te investeren dan is dat volgens mij een prima keuze. Ik zelf kies daar niet voor, of dat slim is, dat vraag ik mijzelf nog steeds af. Ik wil mijzelf inhoudelijk versterken en zit daarom te denken aan een training op het vakgebied van Gebroken Hartjes. Kiezen, kiezen en kiezen. Ik vind het maar moeilijk de juiste keuzes te maken. Wat kiest je hoofd en wat kiest je hart? Wanneer is het een juiste keuze en wanneer niet? Pas achteraf weet je zeker wat je had moeten kiezen, maar dan is het dan ook een stuk makkelijk. Dat heet een koe in de kont kijken geloof ik. Ik zal het spreekwoordenboek er straks eens bijhalen.

In ieder geval kan ik zeggen dat Bart, zonder dat coachingstraject, je bruikbare tips meegeeft.
Zo begrijp ik uit zijn woorden: Ga het verschil maken, maak elk gesprek leuk, voeg waarde toe aan de contacten die je maakt. Luister (dus) naar je hart. Vanuit het spreken van je hart start je jouw business op.
Dit is in groot contrast met in ieder geval wat mijn hoofd mij constant blijft toeschreeuwen.

Mijn hoofd roept maar steeds: je hebt geld nodig, je moet geld maken. Zorg voor een goed betaalde baan en alle problemen gaan aan je voorbij. Volgens Bart en mijn psych is dat echter niet zo. Uit eigen ervaring weet ik nu eigenlijk ook wel dat het niet zo is, maar mijn hele systeem wilt of durft er nog niet aan toe te geven.

Mijn laatste gesprek voor een betaalde baan, had ik helemaal voorbereid. Ter voorbereiding zelfs het boek 'Scherp onderhandelen zonder bot te zijn' gelezen. Alles wat ik wilde bespreken had ik in een mindmap gezet. Goed bezig Maaike en wat assertief.
Helaas het gesprek en al wat er aan vooraf ging, ging precies zoals ik niet verwachtte en precies zoals in het boek stond en er werd precies aangeboden wat ik juist absoluut niet wilde. Ik was er verbaast van. Hoe kan dit nu zo helemaal anders lopen dan ik (weer) had verwacht? Toen had ik Bart zijn tips al wel gekregen en duidelijk mij nog niet eigen gemaakt. Na het zien van de video's van Bart viel dan eindelijk het kwartje.

De tijd is er nu rijp voor om dit principe eens echt uit te proberen. Geen werk meer en alle tijd van de wereld. Geloven jullie in sprookjes? Ik ondertussen wel.

Onze hond Cooper is een heel bijdehante hond. Hij kan koekjes uit tassen halen door de rits te openen. Hoe? Geen idee, wij zien het hem niet doen, want hij doet het alleen als hij alleen in huis is. Helaas lukt het hem met die rits niet altijd. Mijn beide jaszakken zijn dan ook van binnenuit open gegeten omdat ik zo slim ben, brokken of het tasje met brokken in mijn jaszak te laten zitten. Beide jassen zijn nog steeds bruikbaar, maar de één is te koud (bij zware koude) en de ander kan niet op de fiets, want dan ritst de rits van onderaf open en blijkt ie ook koud te zijn en die ziet er ook niet meer uit, dankzij onze lieve hond. Want met het vreten aan die jas, trekt hij die jas ook half van de kapstok. Want dan kan hij er zo lekker bij en is mijn winterjas dan ook aan de buitenkant behoorlijk gehandicapt geraakt. Hij is nog bruikbaar, maar ziet er van dichtbij verdrietig aan elkaar gemaakt uit. Voor op de fiets en voor het geval dat het koud wordt, heb ik dan ook eigenlijk een nieuwe jas nodig. Half lang voor over de rokjes die ik draag en het liefst van een bepaalde kleur. Ik kon hem niet vinden en heb de zoektocht gestaakt. De portemonnee liet het eigenlijk ook niet toe en de uitverkoop is alweer voorbij. Waarom ik dit verhaal vertel? Geduld, het plot gaat komen.

Vandaag een afspraak met mijn lieve Tante Bep. Tante Bep geloofd in mij, in mijn talenten en mijn karakter. Heerlijk is dat. Want zij gelooft nog meer in mij dan ik in mijzelf. Tante Bep is mijn 'oefenklant'. Het concept wat ik bedacht heb om mensen te laten inzien waar zij zitten in hun verdriet en hoe zij staan in het leven, probeer ik samen met haar vorm te geven. Vandaag zijn we een tweede sessie gestart. Vorig jaar hebben wij al een eerste sessie gedaan en zij is heel trots op het resultaat en krijgt daar hele positieve reacties op. Volgens haar zeggen is er zelfs iemand geweest die (in mijn ogen) veel geld heeft geboden voor het werkstuk en dat terwijl ik mijn werk nog niet voor € 30,00 verkocht krijg op marktplaats. Lichtelijk jaloers, maar snel daar overeen gestapt, zijn we de tweede sessie begonnen. Dat liep echt geweldig goed. Er is een enorme vooruitgang te zien in hoe mijn tante het penseel hanteert en ook hebben wij in één bijeenkomst een heel schilderij gemaakt, terwijl wij de vorige keer er drie bijeenkomsten voor nodig hadden. Wij waren allebei heel tevreden. Niet alleen over het resultaat, maar ook over een bepaald inzicht wat bij tante Bep naar boven kwam en waarbij een handelingsperspectief zich aandiende.

Vlak voordat ik weg wilde gaan, zegt Tante Bep: Heb jij behoefte aan een mantel? Ik heb er een voor je? Nou zeg ik, jeh, dat ligt eraan wat het voor een mantel is? Laat ze mij de jas zien en wat denk je? Inderdaad. Precies wat ik nodig had, wat ik zocht en in de juiste kleur en in heel mooie conditie, misschien iets te groot, maar de mouwen zitten goed.

Wat zeg je me daarvan? Het duurde even voordat het kwartje viel. Moet je nu zien. Niets praten over geld, niet denken in klinkende munten....... gewoon je hart volgen en je talenten uitdelen, je kwaliteiten zaaien. Deze oogst kwam zomaar uit een onverwachte hoek en volgens mij is dat wat men, inclusief Bart, bedoelt met de spreekwoorden 'Wie zaait zal oogsten' of 'Wat men zaait, dat zal men ook oogsten'. Vandaag heeft de praktijk de theorie voor de zoveelste keer bevestigd.... en nu.......

................. ga ervoor. Niets staat je in de weg.