Open je ogen in de rebound!!!

Open je ogen! Wat een prachtige titel voor deze blog, al zeg ik het zelf!

Deze laatste maanden waren weer hectisch en ondanks de weinig verplichtingen wil het schilderen nog altijd niet vlotten.
Ook op dit moment grijp ik liever nog even naar de letters, maar dat is eerder gelukkig. Beter naar de letters grijpen dan naar de fles.
Er is een grote ruimte ontstaan om te schilderen, te tekenen en te knutselen met kleuren.
Na een lange tijd van 'niet mezelf durven' zijn, is er weer ruimte om te ademen en te bewegen zoals ik dat prettig vind. Geen druk meer van 'de ander' alleen maar eigen zeggenschap. De hersenen laten de druk langzaam los, het lichaam is nog altijd te gespannen, er vloeit nog veel kostbare energie weg. De yoga helpt, al is dit een langzaam werkende op diesel gestookt systeem. Vandaag wel twee stappen gezet om mijn lijf verder te helpen tot een geheel te worden met mijn persoonlijkheid en met mijn ziel. Ik heb de sport boksen uitgezocht en vanavond mag ik een proefles meedoen. Ben heel benieuwd. Door alle stress en het lege gevoel heb ik mij volgestopt met voedsel. Vandaag begonnen met een dieet. Nu de ziel nog. Straks gaat er muziek op en wordt de olieverf op het doek gesmeerd. Ik heb al weer heel wat ideeën, krijg alleen nog niet de structuur erin om het ook werkelijk te gaan doen. De uren en dagen vliegen voorbij met huishoudelijke zaken, maar ook met wezenlijke aandacht voor de dochters. Daar geniet ik dan wel weer reuze van, mijn dierbaarste schatten op deze wereld.
De werkkamer is opgeruimd. Ook hier is ademruimte ontstaan. Tijdens het opruimen kwam ik het seizoenen boek van Jaap Voigt tegen. Daar ook maar even wat spirituele kracht uithalen. De hersenschimmen wegpoetsen en ruimte maken voor een heldere geest.

Als bijna 50 jarige zit ik in de herfst van mijn leven zo lees is in het boek van Jaap. Dat klinkt dramatisch, maar ik zie dat Jaap ook lichtpuntjes ziet. Hij schrijft: 'Het is nu tijd om de balans op te maken en om na te denken over wat verworven is en daar lessen uit te trekken.' Dat is precies wat ik aan het doen ben.
'Ik trek mij terug uit wereldse zaken en vanuit het geweten wordt beoordeeld wat winst en wat verlies heeft gebracht. De krachten worden duidelijker evenals de zwakheden en hoe daar mee om te gaan.'

Een mooie uitspraak van Bill Cosby: 'De sleutel tot succes weet ik niet, maar de garantie voor mislukken is om het iedereen naar de zin te maken.' Deze kwam voorbij via 'De dagelijkse gedachten' en hoe waar is deze zin voor mij (en voor vele anderen). Mijn hele systeem is gebouwd om anderen te dienen, er voor anderen te zijn. In mijn geval is het een levensdoel, de wereld (letterlijk en figuurlijk) mooier te kleuren. Alleen de manier waarop is nog altijd niet duidelijk. Hoe kun je dit in een balans brengen dat je geen energie meer weg laat vloeien maar dat je energie krijgt, dat je bij jezelf blijft en toch het de andere naar de zin maakt? Dat het opbouwend is en het vooral niet jezelf afbreekt? Er zijn nog genoeg vragen en te weinig antwoorden. Ik laat het los. Dat is de winst. Ik laat alle vragen los, omdat ik weet (en ervaren heb) dat er als vanzelf antwoorden zullen komen.

Anderen hebben daar wel een duidelijke kijk op, maar wat weten zij nu eigenlijk van mij? Hebben zij zich genoeg in mijn verdiept? Of kijken ze alleen naar dat wat ik laat zien of juist wat ik niet laat zien? Meneer Oosterhuis heeft hier een mooie tekst van gemaakt 'Ken je mij, wie ben ik dan? Ken jij mij beter dan ik?

Er komt veel samen in deze dagen. Mijn ogen zijn weer eens geopend en nu maar hopen dat ze open blijven en zich niet sluiten voor wie ik ben en voor wat de ander nodig heeft. Ik stop alle ervaringen van de laatste maanden (en jaren) in een potje, roer flink en vertrouw er op dat er iets moois uit komt.

'Jan Kooijman'

Een uitleg over 'Pijnlijke schoonheid'

Na het zien van de film 'Verliefd op Ibiza', waren mijn dochters en ik het erover eens. Jan Kooijman is adembenemend mooi en niet alleen aan de buitenkant. Op facebook plaatste ik de opmerking: 
'Wij kijken de film 'Verliefd op Ibiza' . Ik zit met Lo en Ro zwijmelend te kijken naar de pijnlijk mooie Jan Kooiman! Ahahaha wat is die man leuk!'

Daarop kwam de vraag: hoe kan iets nou pijnlijk mooi zijn?

Nou dat wilde ik voor mijzelf ook wel eens uitleggen, dus heb ik daar iets over geschreven. Het is ook terug te vinden op facebook, maar wil het stukje graag ook in mijn Blog bewaren. Er zijn op Wikipedia meerdere ideeën terug te vinden over schoonheid. 
Deze quote bijvoorbeeld:
'Schoonheid is een idee of gevoel van aangenaam uiterlijk of innerlijk, uitstraling van een persoon, dier, (kunst) object, landschap of aangenaam geluid, in het bijzonder muziek. Schoonheid is niet volledig subjectief. ' 
We hebben allemaal onze ideeën over 'schoonheid'. Het 'schoon' in het woord heeft te maken met het schoon zijn van onzuiverheden. Wat je dan maar ook als schoonheid benoemd, het is zuiver, zonder fouten en oneffenheden, het treft je, geeft je een beleving van genoegen, bevestiging, betekenis of goedheid. een gevoel van compleetheid, verwondering en vervulling.
Wanneer je met schoonheid in aanraking komt heeft dat aantrekkingskracht en invloed op het emotioneel welzijn.
In Wikipedia staat ook: ' In zijn diepgaandste zin zou schoonheid een ervaring van positieve weerspiegeling over de betekenis van het eigen bestaan kunnen veroorzaken. '
Met andere woorden is het ervaren van schoonheid een reflectie van je eigen 'goedheid' van dat wat we in de spiritualiteit nastreven te bereiken, goedheid en schoonheid kunnen dan ook doelen zijn in dit aardse leven.
Doelen die niet voor iedereen zomaar binnen handbereik liggen. In veel gevallen is het hard werken om schoonheid en goedheid te ervaren en dit uit te dragen.
Volgens mij kan schoonheid dan ook als pijnlijk worden ervaren. Het besef dat schoonheid bestaat, dat het in je nabijheid is, maar dat je wezen het nog niet werkelijk kan aanraken of ervaren, kan als pijn ervaren worden.
Daarnaast kan schoonheid een schok geven in het gevoelsgebied rondom het hart. De ziel wordt geraakt. Iets wat als mooi ervaren wordt, kan dus ook pijn veroorzaken.
Tegenover schoonheid staat lelijkheid. Wanneer je last hebt van het nastreven van perfectionisme is deze grens heel dun. Dan is alleen absolute schoonheid goed genoeg en zal dat wat minder is ook als pijnlijk ervaren worden.

Volgens Plato
Voor Plato (428 v. Chr. - 354 v. Chr) was kunst een slechte imitatie mimesis. Volgens hem was een voorwerp slechts een kopie van een ideale werkelijkheid of idee. Kunst was een imitatie van een voorwerp en dus een kopie van een kopie. Alle imitaties slaagden er op geen enkele manier in om de werkelijkheid uit te beelden.

Volgens Aristoteles
De Atheense school, Stanza della Segnatura, Vaticaan
Aristoteles (384 v. Chr.- 322 v. Chr.) leerling van Plato, beschreef tragedies en stelde dat iets schoon of mooi is wanneer er niets aan toegevoegd of van afgehaald kan worden zonder dat het slechter wordt. Schoonheid is een objectieve en inherente eigenschap van een voorwerp en heeft te maken met de functie en proporties van het voorwerp. Naarmate een (kunst)-voorwerp beter lijkt (mimesis) op het af te beelden voorwerp, is het kunst-object schoner.

Volgens Kant
Immanuel Kant(1724-1804) en eerder al Alexander Baumgarten (1714 - 1762) ontwikkelden de theorie van esthetica. Kant schrijft in Kritik der Urteilskraft over smaak en het vermogen om schoonheid te beoordelen. Ruwweg stelt de filosoof dat er geen objectieve methode is om schoonheid te kunnen vaststellen. Schoonheid bestond voor Kant enerzijds uit activiteiten van degene die een object (kunstwerk) observeert (zien, denken en de indrukken die het kunstwerk maakt) en daarnaast ook uit kenmerken van het object zelf.



In de vakantie heb ik een eerste boek van de schrijver Dan Brown gelezen. Wat kan die man geweldig schrijven, feiten en fictie door elkaar, gewoon aanstekelijk. Een nieuwe uitdaging is geboren: het doornemen van werken van bekende filosofen. 

De dip voorbij!

In september een eigen business begonnen, in december half ingestort en in februari, mbv de griep, echt afgebroken. Het is nu begin mei. Gelukkig gaat het een flink stuk beter. Met hulp komt er nu eindelijk schot in. Weer die onderste steen boven. Alhoewel die stenen al wel bekend waren, lukte het mij niet om het gedrag aan te passen. Het is nog niet eenvoudig. Het betekent hard werken. Gelukkig zijn de mensen om mij heen geduldig. Dat mag ook wel, want zelf doen ze ook een duit in het zakje en mogen ze ook aan zichzelf werken. Twee leuke boeken gescoord die een goede steun leveren. Verslaafd aan liefde van Jan Geurtz en Dromen Durven Doen van Ben Tiggelaar. De eerste gaf mij voor de zoveelste keer het inzicht dat ik vooral liefde en erkenning bij andere wil weghalen om mij goed te voelen. De tweede geeft veel practische tips om vooral te gaan doen. Want dromen kan ik heel goed (ik ben een echt dromertje) en lef heb ik ook nog wel, vooral als ik voorbij kan gaan aan alles wat er in het eerste boek beschreven wordt. Maar het doen is nog altijd het grootste probleem. Ook vandaag doe ik van alles om maar niet de verf en het penseel te pakken en mijn schilderij voor opa en oma af te maken. Ja... dit heeft alles te maken met faalangst. Want... als het af is, mag ik het geven. En wat, als de kwaliteit niet voldoende is en men er weer van alles over te zeggen heeft, of erger nog ... als ik zelf niet tevreden ben over het eindresultaat. Van ruzie maken, tot nog even eten, even in de zon zitten in onze gezellige tuin, okay nu naar boven, nog een briefje schrijven en daar hoort een fotootje bij, even zoeken op de computer, oh waar is ie toch, naar oh ja op mijn blog en dan maar even schrijven over dat wat ik weer aan het uitstellen ben... ... en waar ik zo blij van wordt en gelukkig.... ahahahahaha. GA AAN HET WERK EN VOEL JE GELUKKIG MAAIKE! Je hebt het allemaal in eigen hand.