Pagina's

woensdag 25 juni 2014

'Jan Kooijman' wordt 'Achter de regenboog'


Dubieuze titel al zeg ik het zelf. Maar na dit verhaal snap je wat er bedoeld wordt.

Mijn oudste dochter is gek op dansen. Ze kan daar al haar emoties in kwijt, iets wat in het dagelijkse leven
nog wel eens niet lukt. Op het toneel veranderd zij en samen met haar vriendin dansen ze de sterren van de hemel wat mij betreft. Maar ja. ik ben dan ook de moeder. Absoluut partijdig en bevooroordeeld. Voor haar laatste auditie voor de vooropleiding van de dansschool in Amsterdam, zag ze het allemaal even niet zitten. Alweer een aantal afwijzingen achter de rug, wist ze even niet meer of ze dit nog wel leuk vond en totaal in tweestrijd stond het huilen haar nader dan het lachten. Ik heb prachtige woorden gesproken, maar door mijn niet onpartijdige positie, nam ze deze niet meer serieus. 'Je hebt iemand nodig die je een goede peptalk geeft', liet ik haar weten. Bescheiden als ze is, zei ze 'Doe niet zo gek mam.....!!!!'.
Nou ik heb wel gek gedaan. Ik dacht Ali B. Die is sociaal invoelend. Die gaat vast iets doen. Dus hub een bericht via facebook naar Ali B. Twijfels! Toch maar op wat meer paarden wedden. Marco B. Ook sociaal invoelend. ook die een, net iets ander, berichtje gestuurd. Want ik wilde wel dat iedereen wist wie ik had geschreven. Als laatste heb ik Jan Kooijman geschreven.
Chips dacht ik Ik moet daar natuurlijk wel iets tegenover zetten. Alles moet wat mij betreft in balans zijn en voor niets gaat de zon op. Dus een berichtje er achteraan met daarin de opmerking dat ik graag er iets voor terug doe. Een kleurrijk schilderij was de beloning. Formaat zelf uit te kiezen. Wat een verrassing. Jan liet van zich horen. Een heel lief berichtje wat ik direct heb doorgestuurd naar dochterlief, want die was zich al flink in het zweet aan het werken. Zij helemaal onder de indruk, maar durfde Jan (helaas) niet terug te schrijven. Ik wel natuurlijk. Ondertussen dacht Jan vast 'wat heb ik nu aan mijn broek hangen een stalker'. Ja misschien wel een beetje zo bedacht ik mij. De ondernemer was toch in mij opgestaan en ik zag allemaal mogelijkheden.
Okay! Pas op de plaats. Jan reageerde op mijn reactie en NEE het was niet nodig om iets terug te doen. Het was voor hem een kleine moeite geweest. Ik begreep het. Toch heb ik iets geschilderd. ik had het nu eenmaal beloofd en ik wil mijn woord houden.  Het eindproduct heb ik als foto bijgevoegd. 'Jan' was geboren. Maar Jan wilde 'Jan' niet hebben. Dan maar naar een goed doel.

Ondertussen was ik al gecharmeerd van de stichting 'Achter de regenboog'. Een vrijwilligers organisatie die een aantal keren per jaar, verdeeld over vier gewesten, weekenden of dagen organiseert voor kinderen die een verlies te verwerken hebben. Afgelopen weekend vierden zij hun 20 jarig bestaan en ik had mij aangemeld om daarbij aanwezig te zijn. Ik dacht dat is leuk 'Een goed doel, een verjaardag'. Hoe leuk is het om het schilderij aan deze organisatie cadeau te doen. De afbeelding is ook nog een soort regenboog en als je goed kijkt, zie je een soort flap en verbeeldt het zelfs iets 'achter de regenboog'.

Het was een succes. Afdeling Oost was erg in haar nopjes. De andere waren jaloers. Ik kreeg nog extra aandacht, wat niet de bedoeling was, maar toch weer goed voor het moraal. Stom, dat visitekaartje er niet ingestopt, toch nog te bescheiden? Het was een hele goede en leerzame middag en veel gezellige, gelijkgestemde mensen ontmoet. Ik was een van de weinige, of misschien wel de enige, die niet verbonden was en nog niet wilde zijn. Misschien, als ik straks de opleiding heb afgerond en wat meer verdiept ben geweest in de materie van de rouw, dat ik dan mijn vrijwillige inzet ga aanbieden. Vooralsnog was het voorlopig een mooie eerste kennismaking. Ik heb wat gekregen en wat weg gegeven. De balans was daar en de circel was voor mij weer rond. 'Jan Kooijman' werd 'Achter de regenboog' ook een mooie titel voor een schilderij.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten