Pagina's

woensdag 25 juni 2014

Netwerkborrel

Tja, naast solliciteren is het ook gewenst dat ik mee ga doen aan netwerkborrels.
Als startende ondernemer krijg je daar uitnodigen voor. Als doodgebloede startende ondernemer had ik mij al wel eens aangemeld, maar altijd vond ik ook weer een excuus om niet te gaan. 

Nu is het kiezen of delen. Solliciteren of meedoen aan activiteiten waar je je netwerk mee kan vergroten. Hup naar buiten Maaike! Plannen genoeg, maar achter de geraniums komen ze niet tot bloei. 

Mijn kaartjes, versiert met een promotie van mijn doel, in de tas gedaan en op weg. Mijn kleurrijkste pakkie aangedaan. Want ik wil niet opvallen, maar toch stiekem eigenlijk wel. 

(Ik moet zelf hartelijke om deze uitspraak lachen. Want dat 'stiekem' verzin ik er nu even bij. Dat is eigenlijk gewoon oud gedrag, wat als vanzelf weer boven komt als het om carriere maken gaat. Ondergedrag noem ik dat. bah. Wat ik heb ik een hekel aan mijn eigen ondergedrag, maar in plaats van mijzelf daarin naar beneden te halen, lach ik er om. Dat is veel beter. Aanpakken en nieuw gedrag vertonen.)

In ieder geval. De opdracht voor de eerste bijeenkomst was aanwezig zijn, rondkijken en observeren. 
Gelukkig was dat niet zo'n moeilijke opdracht. De eerste spreker was ontzettend boeiend. Frank Krake vertelt zijn verhaal waarin hij, zoals hij dat zelf zegt, als 'Rampondernemer' uiteindelijk na echt niet te bedenken dieptepunten in zijn zelfstandige ondernemers bestaan, toch uitgroeit tot een succesvol ondernemer. Het verhaal om ons beginnende ondernemers vooral een hart onder de riem te steken en aan te moedigen vooral niet op te geven, maar door te gaan tot het bittere einde. 

Ik was alweer enthousiast.

Daarna borrelen. Tja en dat vind ik moeilijk. Vond het als jonge meid ook altijd al moeilijk mij staande te houden in het café, dus dat voelde niet anders toen ik mij gister op mijn eerste 'starterscafé' probeerde te bewegen. 
Ik had een strategie. Een strategie wat proefondervindelijk zich al had bewezen. Ben gaan zitten met mijn colaatje en heb de boel geobserveerd. Wie zijn hier allemaal? Wie ken ik? Wie denk ik te herkennen? Papiertje erbij en pen, wat schrijven. Mijn energie verzamelen en om mij heen houden. Mensen komen naar je toe, dat was de bedoeling en dat was het resultaat. Bingo. Leuk en interessant. Twee contacten gemaakt. Kaartjes uitgedeeld. Ik was al tevreden. 

Na het Café kwamen de sprekers. Boeiend en leerzaam. Linked-in toch weer oppakken, straks bij succesverhalen toch maar een administrateur inschakelen en vooral gaan voor passie. 

Een spel over netwerken gespeeld in een groep van vijf mensen. Dat was een prettige manier om contact te maken. Gelukkig was het doel om van het spel te leren, elkaar te leren kennen en niet om een prestatie te leveren. Er was niets goed of fout. Er zat wel een cadeau in het spel. Een joker. Het zat mij mee. De joker kwam op mijn pad. Ik kreeg als 'prijs' een spel waarin je kunt leren hoe je jouw klanten kunt vinden. Daar zaten Catherine en ik net op te wachten. Dat was waar wij het samen over hebben gehad. We weten wel wat we willen bieden, maar hoe vinden we nu die klanten die het willen afnemen?

Heerlijk zulke toevalligheden. Tijdens het spel ook nog leuke contacten gemaakt. Totaal geïnspireerd mij opgegeven voor het volgende starterscafé in december en straks blij aan de gang met LinkedIn. Ik zit weer op een pad. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten