erferlijk bepaald?

Vandaag ben ik op de zolder van mijn moeder bezig geweest met opruimen. Wat een klus zeg. Ik moet mij dit, als ik oud ben, herinneren en ervoor zorgen dat ik mijn eigen rotzooi bij tijds screen en weggooi, zodat mijn kinderen dit niet voor mij hoeven te doen. Maar dit ter zijde gelaten, kwam ik een kast tegen met allemaal tekenmateriaal van mijn papa. Wat is die man toch ook creatief geweest of eigenlijk wat had hij nog creatiever willen zijn. Tig, nee duizenden, vellen papier met ruitjes, overtrekpapier, met driehoekjes en millimeterpapier. Helaas allemaal nog leeg. Hij had voorkeur voor kalligrafie en wapens. Technisch tekenen kon hij heel goed, de Onze lieve vrouwe toren van Amersfoort perfect tot in detail, maar helaas niet afgemaakt, zo ook zijn familiewapen en andere werkjes. Hij heeft ook geemailleerd en hilarisch genoeg heeft hij zich gewaagd aan portret tekenen. ahahahh. Heerlijk! Ík snap wel dat hij het niemand heeft laten zien en diep in zijn kast heeft opgeborgen. Maar evengoed zie je talent. Wanneer hij een paar lessen zou hebben genoten, had hij absoluut dit verder kunnen ontwikkelen. Ik had vroeger het idee dat je alleen maar kunt tekenen door middel van het zetten van lijnen. Zoals de kartonisten. Maar er zijn zoveel andere mogelijkheden. Ik bijvoorbeeld, zoals ik ook uitleg op mijn website, werk met kleine vlakjes en zo vul ik een heel beeld op. Bij portretschilderingen en/of tekeningen start ik wel met lijnen, maar ga zo snel mogelijk over op het aanbrengen van schaduwen. Donker en licht verwerken in de afbeelding is het allerbelangrijkste, het contrast en de overgangen maken uiteindelijk de illusie. Het is duidelijk dat ik mijn talenten van mijn voorouders heb meegekregen. Er zijn ook familieleden van mijn vader die goed kunnen en konden tekenen en trouwens mijn eigen broer kan het ook heel goed, zo ook mijn Oom Arie. Maar hij was nou weer juist van de lijnen. Met een paar lijnen kon hij de meest karakteristieke figuurtjes neerzetten.